Tegenwoordig is bloggen helemaal in. Het is ook een geweldige manier om je verhaal te vertellen en mensen kennis met je te laten maken. Ik heb lang met veel plezier geschreven maar de laatste 2 jaar merkte ik dat ik er steeds meer weerstand op kreeg. Inmiddels heb ik mijn schrijfplezier weer terug en binnenkort start ik met een nieuw initiatief, waar ik je graag iets over vertel.

Inspiratie-winkel

Eigenlijk schreef ik al blogs voordat het woord bloggen überhaupt bestond. Of in ieder geval voordat ik er van gehoord had. In 2000 deed ik als deelnemer mee aan een persoonlijk leerjaar en daar ging het oa over wat je in de wereld wou brengen, wat jij het liefste zou creëren. Tot mijn eigen verrassing zei ik “een inspiratie-winkel waar mensen inspiratie kunnen halen om het beste uit zichzelf te halen.” Ik had geen flauw idee hoe ik dit aan moest pakken maar mijn leraar moedigde mij aan dit serieus te nemen en gewoon met één klein stapje te beginnen. Op dat moment werd “de Levensgenieter” geboren en ik besloot ter plekke om een jaar lang elke vrijdagmiddag iets te schrijven over wat mij die week geïnspireerd had en dat naar een paar vrienden en belangstellenden te sturen. Ik noemde het “dagelijkse inspiraties”.

Het grappige was dat ik vroeger op school een hekel had aan opstellen schrijven. Totdat ik op de middelbare school ontdekte dat je ook opstellen kon schrijven in de vorm van een betoog over iets wat je interesseerde. Dat vond ik meteen leuk om te doen. Ik vond het een heerlijk gevoel dat ik mijn eigen mening mocht geven en mijn verhaal mocht vertellen. Datzelfde gevoel kwam nu terug. En nu was het nog vrijer, ik mocht helemaal zelf weten wat ik schreef, hoe ik het schreef en waarover ik schreef. Het heeft me dan ook geen enkele moeite gekost om dit elke vrijdag te doen. Zelfs als ik op vakantie was schreef ik mijn inspiratie-tekst.

Mensen begonnen al snel te vragen of ze het door mochten sturen naar anderen en zonder dat ik er enige moeite voor heb gedaan had ik aan het einde van het jaar ruim honderd lezers. Ik besloot nog een jaar door te gaan en wederom heb ik dit met veel plezier gedaan. Inmiddels had ik vertrouwen gekregen in mijn eigen schrijven en bedacht ik dat het leuk zou zijn om een website te maken waar je oa deze teksten terug kon lezen. Ik heb op internet een cursus HTML-code gevolgd (al die gratis website-pakketten die je tegenwoordig hebt waren er toen nog niet) en heb zelf mijn eerste website in elkaar geknutseld en ook daar vond ik het weer geweldig om mijn eigen teksten te schrijven.

Mijn droom

Nog voor dat ik begonnen was met het schrijven van deze inspiraties  gaf ik als antwoord op de vraag wat mijn  droom was al: “ik wil mijn verhaal met de wereld delen en op een dag bij Oprah Winfrey zitten om mijn boek te bespreken.” Dit was dus nog voor dat ik ooit iets voor anderen geschreven had en mensen keken me dan ook altijd een beetje vreemd aan. Ik wist zelf ook niet precies waar het vandaan kwam maar ik wist wel dat het waar was.

Inmiddels begon mijn bedrijf “de Levensgenieter” te groeien. Ik begon met het aanbieden van inspiratie-middagen, een cursus “dans jezelf”, hartverwarmende middagen, van alles heb ik gedaan. Maar ik voelde ook steeds dat het meer tijd nodig had, dat mijn eigen wortels nog niet sterk genoeg waren om mijn hoofd boven het maaiveld uit te steken. En hoe frustrerend het soms ook was, ik heb mezelf de tijd en de ruimte gegeven om alles zich in zijn eigen tempo te laten ontvouwen.

Zo was er in oktober 2006 opeens het moment dat ik een ingeving had waar mijn eerste boek over mocht gaan. Ik zat in de auto, kwam terug van een vergadering, en ineens wist ik het. “Rijk leven met weinig geld”. Ik heb diezelfde middag mijn vriendin gebeld en gevraagd of ze mee wou lezen en gezegd dat ik het boek in juni klaar wou hebben. Dat bleken precies 9 maanden te zijn toen ik het uitrekende. Kan geen toeval zijn voor zo’n mooie eerste geboorte. Het boek was inderdaad in juni klaar, ik ging op zoek naar een uitgever en tegen alle verwachtingen, van vooral mijn omgeving, in had de eerste uitgever die ik aanschreef meteen belangstelling. In 2008 lag het boek in de winkel. Dit gaf me vertrouwen in mijn eigen creatiekracht en dat alles op het juiste moment naar je toe komt, dat je dingen niet af kunt dwingen.

Weerstand

Het fascinerende is dat ik had gedacht dat als ik eenmaal over die drempel heen was het daarna wel heel makkelijk door zou stromen. Maar dat was niet het geval. Bij het eerste boek voelde ik me volledig vrij, het was een uitprobeersel en als het niet lukte was er niets aan de hand. Maar nu ik een eerste boek had geschreven en dus bleek dat ik dat kon kwam er druk op te staan, want nu moest het tweede boek ook wel goed worden. Ik heb mezelf wederom de tijd en ruimte gegeven om te voelen waar de stroom zich heen bewoog en die ging in eerste instantie vooral naar de opleiding stembevrijding en naar het geven van trainingen en workshops. Ik ben nog een tijdje blijven bloggen voor mijn eigen lezers en voor platforms maar langzamerhand kreeg ik daar steeds meer weerstand op. Het voelde als druk en als moeten, ik kreeg aanwijzingen hoe ik het wel of niet aan moest pakken, wat slimme blog-trucs zijn en niet te vergeten, er begonnen steeds meer mensen te bloggen. Als ik die blogs las, werd ik vaak onzeker. Zij konden het naar mijn idee dan net beter verwoorden of schreven over dingen die ik niet had gezien of opgemerkt. Oftewel, ik stapte in de valkuil van mezelf vergelijken met anderen. Daarbij richtte ik me mijn nieuwsbrieven steeds meer op de verkoop van mijn workshops en alles bij elkaar zorgde dat er voor dat mijn plezier in het schrijven verdween. Ik voelde me niet meer vrij en schreef steeds minder.

Maar zoals het gaat met zielsverlangens: het stemmetje in mij dat ik mijn verhaal met de wereld wil delen blijft elke keer opnieuw opduiken. De laatste tijd steeds luider. Ik heb een verhaal te vertellen aan met name vrouwen over dat je goed bent zoals je bent, dat het leven bedoeld is om te genieten, dat jij bedoeld bent om te stralen en dat je mag zijn wie je bent en mag doen waar je blij van wordt. Dat je dat niet in één cursus leert maar dat dat tijd, ruimte en liefdevolle aandacht vraagt, maar vooral steeds opnieuw een herinnering aan wie je werkelijk bent. Omdat je onbewust elke keer, nog voor dat je het door hebt, al weer getriggerd wordt en in je oude patronen stapt. En het dus elke keer bewustzijn vraagt om dat los te laten en te vertrouwen op wie je wel bent. Die weg ben ik zelf ook gegaan en het is mijn zielsverlangen om die boodschap door te geven aan andere vrouwen, omdat zij daarin de voorlopers zijn op dit gebied. Vertrouwen op de signalen van je lichaam, op je gevoel, je intuïtie en meebewegen met de stroom in plaats van via een rechte lijn en met hard werken je doel behalen.

Stevige wortels

Dus……het is tijd dat ik naar mijn  eigen innerlijke stem ga luisteren. Inmiddels zijn mijn wortels stevig genoeg en heb ik de ruimte en omstandigheden in mijn leven zo gecreëerd dat ik op mijn eigen podium kan gaan staan. In mijn werk als stembevrijder draag ik mijn boodschap al in volle glorie uit, maar het is tijd om mijn ruimte te vergroten en mijn verhaal nog meer de wereld in te brengen.Het internet heeft me van het begin af aan al aangetrokken omdat het een geweldig medium is om  dit te doen, jezelf te laten zien en horen en op een laagdrempelige manier veel mensen te bereiken. Mijn beeld hier bij is dat van een online platform waar ik al mijn wijsheid, ervaring, inspiratie en enthousiasme met jullie ga delen. Binnenkort start ik met een pilot. Mijn inspiratie stroomt weer en ook dit verhaal vloeide zo uit mijn pen. Heerlijk! Ik heb er zin in en houd jullie op de hoogte. Ken je mijn werk nog niet en wil je alvast een voorproefje, dan kun je hieronder mijn gratis Ebook met 25 van mijn beste blogs  downloaden!

Tot gauw, liefs, Avelien

Volg me ook op:

Comments

comments